ვასილ მახნო (უკრაინა)

დაიბადა 1964 წელს ტერნოპოლის რაიონის ქალაქ ჩერტკოვოში. დაამთავრა ტერნოპოლის პედაგოგიური ინსტიტუტი და ასპირანტურა. დაიცვა დისერტაცია მეოცე საუკუნის გამოჩენილი უკრაინელი პოეტის, ბოგდან-იგორ ანტონიჩის (1909-1937) შემოქმედებაზე. ასწავლიდა ტერნოპოლის და კრაკოვის უნივერსიტეტებში.

ოცზე მეტი წიგნის ავტორია პოეზიაში, პროზასა და ესეისტიკაში. თარგმნის პოლონურ, სერბულ, გერმანულ და ამერიკულ პოეზიას. მისი ნაწარმოებები თარგმნილია 25 ენაზე, მათ შორის ინგლისურად, ივრითზე, ესპანურად, ლიტვურად, გერმანულად, პოლონურად, რუმინულად, რუსულად, ჩეხურად, სერბულად. მისი წიგნები გამოცემულია ისრაელში, პოლონეთში, რუმინეთში, სერბეთში და აშშ-ში. ლაურეატია რამდენიმე პრემიის, მათ შორის - „BBC-ის წლის წიგნი“ (2015). 2000 წლიდან ცხოვრობს ნიუ-იორკში.
 

 

ძაფი

წვრილი ძაფივით ძვრები

ვიწრო

ნემსის ყუნწით

ამ ცხოვრებაში

 

და გარბიხარ

იმწუთასვე

ამ ცხოვრებიდან

 

არსაიდან - ალბათ - არსად

 

ერთხელ ასე გამოძვერი

დედის საშოდან

 

ამოგაფრქვიეს მისმა

მუცლის კუნთებმა ისე

როგორც ვულკანმა ლავა და შენ

იმწუთასვე მოიბუზე

სიცივისგან

და მარტოობისგან

 

ყუნწი სულმუდამ ვიწროვდება

                                 

- მოკლდება -

- წვრილდება -

ეს ძაფიც და

 

გასაღებს ეძებ

ზურგსუკან რომ

კარი დაკეტო
 

რაღაცას გინდა გაემიჯნო

 

და ცხოვრების ძაფს

ქვემოთ წევ

 

ჯერ იმიტომ რომ

ამოიღო

სარძევე კბილი

 

მერე

კვანძები რომ შეკრა
რაღაცის გასახსენებლად

 

თანდათანობით კვანძების რიცხვს

ვეღარც ითვლი და

დანაკარგთა

უხეშ კვანძებად

გარდაიქმნება

თხელი ძაფი

ბაგირი ხდება

და მისი თრევის

ძალაც აღარ გაქვს

ამ ბაგირით ნემსის ყუნწში

ვერანაირად ვეღარ გაძვრები

ისევე როგორც

გადაჭედილ ავტობუსში

ვერ შეეტენები

და რჩები მარტო

გაჩერებაზე

 

ხოლო მომდევნო ავტობუსი

აგვიანებს როგორც ყოველთვის

               თარგმნა შოთა იათაშვილმა