ნაიელ გრიფითსი ლივერპულში დაიბადა, 1966 წელს, უელსური და ირლანდიური წარმოშობის ოჯახში. ბოლო 25 წელია უელსში ცხოვრობს. გამოცემული აქვს რვა წიგნი - რომანები, მემუარები, პოეტური კრებულები და სამოგზაურო პროზა. ნაიელს ანტარქტიდის გარდა ყველა კონტინენტზე ჩაუტარებია საავტორო შეხვედრები. მისი მესამე რომანის, “კელი+ვიქტორი” (2002) კინოადაპტაციას მიღებული აქვს  BAFTA-ს (ბრიტანეთის კინო და სატელევიზიო ხელოვნების აკადემია) ჯილდო. იგი ასევე ასწავლის მხატვრულ წერას და არის RSL-ის (სამეფო ლიტერატურული საზოგადოების) წევრი. ქართულ ენაზე გამოცემულია ნაიელ გრიფითსის რომანი “ტაკვი” (2003) (საქართველოს აკადემიური გამომცემლობა, 2020. მთარგმნელი - ნოდარ მანჩხაშვილი).

ტაკვი

(ნაწყვეტი) 

წყალს ნელა, ყლუპ-ყლუპად ვსვამდი და ვუყურებდი, როგორ  ივსებოდა ნისლით მისი დატოვებული სიცარიელე. ოფლი შემაშრა,  გულიც ისევ ნორმალურ რიტმში ფეთქავდა. ტაკვიც აღარ მეფხანებოდა. უფრო სწორად, ის ცარიელი ადგილი მის ბოლოში. ხვრელი. სიცარიელე. სიზმრიდან გამოყოლილი მაჯლაჯუნები ნელ-ნელა გაქრა, როგორც წყალში გახსნილი მარილი. ვგრძნობდი, რომ საღად აზროვნების უნარი მიბრუნდებოდა, უნარი, რომლის დაბრუნება  ძალიან ძვირი დამიჯდა, უნარი, რომლის დაბრუნებას ეს დედამო ტყნული ხელი შევწირე. ისევ ნორმალურ ადამიანად ვგრძნობდი  თავს. ის გარეული მელია ჩემ ბაღში. პატარა, წითურა, ცალთვალა მგელი. მთიდან ჩამოვიდა, ჩემ პირად სივრცეში შემოიჭრა, მისთვის დატოვებული ნარჩენები შესანსლა, კომბოსტოებზე მიმიფსა. სტუმრად იყო მოსული, მამაძაღლი.

ამაზე მაგარი რაღა უნდა მოხდეს, ეს ოხერი.

წყალი დავლიე, სიგარეტი მოვწიე და ჯერ კიდევ თბილი ლოგინისკენ წავედი. ჩარლი შევამოწმე, პატარა, თეთრი, ფუმფულა, მძინარე ბამბის გუნდა, მერე ლეიბზე გავიშოტე და კიდევ სამ საათს მეძინა. აღარაფერი დამსიზმრებია, უჩვეულოდ მშვიდად მეძინა. ზუსტად ეს მჭირდებოდა ახლა. უფრო მეტსაც ვიძინებდი, მაგრამ ჩარლი ამომაცოცდა და სახეზე მყნოსავდა. პატარა, დიდყურა, სალათიჭამია, ხტუნია მამაძაღლი.

მელია.

ინგლისურიდან თარგმნა ნოდარ მანჩხაშვილმა